کد مطلب:36430 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:818
و چه كسی به انسان جان می بخشد؟ مال را خداوند می بخشد و همو آفریننده ی جان است. بنابراین... هنگامی كه خداوند ما را فرامی خواند كه در راه او از مستضعفین كه آنان نیز در خیل او هستند دستگیری كنیم، چرا به دعوت او پاسخ نگوئیم؟ و چرا در راه او از به خطر افكندن جان خود بهراسیم؟ آن كه به ما مال بخشیده، خواهان آن است، و آنكس كه جان ما را آفریده، از ما می طلبد كه از خطر كردن دوری نكنیم. اما آیا ما به خواسته ی او عمل می كنیم؟ امام علی (ع) می گوید: فلا اموال بذلتموها للذی رزقها، و لا انفس خاطرتم بها للذی خلقها، تكرمون بالله علی عباده، و لا تكرمون الله فی عباده، [صفحه 59] فاعتبروا بنزولكم منازل من كان قبلكم، و انقطاعتكم عن اوصل اخوانكم. «نه ازمال در راه كسی كه روزی رسان شماست گذشتید و نه، جان خود را در راه آفریننده ی آن به خطر افكندید. به سبب دین خدا در میان بندگانش ارج یافتید و خدا را در میان بندگانش گرامی نداشتید (از بذل مال و جان خود در راه او دریغ كردید). پس از فرود آمدن در منزلهای كسانی كه پیش از شما بوده اند و از بریدن از نزدیكترین برادرانتان عبرت گیرید.»[1]. چنانكه خدای تعالی فرموده است: «و در خانه كسانی كه به خویشتن ظلم نمودند، سكونت گزیدید و آشكارتان شد كه با آنها چه كردیم و مثالها آوردیم.»[2].
چه كسی به انسان مال می دهد؟
صفحه 59.